بي تو من از نسل بارانم ، چون ابر بهارانم گريانم

بي تو من با چشم گريان ، سيل غم برد آشيانم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

توآن باران تند بيقراري كه راهي غير باريدن نداري

نمي ماند نشاني از بدي ها اگر بر تك تك دلها بباري

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

مثل باران چشمهايت ديدني است ٬ شهر خاموش نگاهت ديدني است

زندگاني معني لبخند توست ٬ خنده هايت بي نهايت ديدني است

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

در روز باراني ، چتر نشانه فداكاري است ……
پس چتري باش براي آنكه دوستش داري ، در روزهاي باراني اش

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

هر وقت بارون اومد دستتو بگير زير قطره هاش هر چند تا قطره كه نتونستي جمع كني همون قدر دوست دارم.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

طنين نبض باراني ، بلوغ چشمه ساراني / تو را من دوست ميدارم ،،، ميدانم كه ميداني

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

خدا ابر رو به گريه مياره تا گلها بخندن، پس هر وقت بارون آمد يادت نره بخندي…

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

اندكي عاشقانه تر زير اين باران بمان… ابر را بوسيد ام تا بوسه بارانت كند…

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

علم ثابت كرده كه شكر در آب حل ميشه.پس هيچوقت زير بارون راه نرو چون شيرين ترين دوستمو از دست مي دم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

گفتي دوستم داري به اندازه قطرات باراني كه بر روي صورتت ميريزد
و من هم دوستت دارم بدون توجه به چتري كه روي سرت گرفتي

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

سكوتم را به باران هديه كردم/ تمام زندگي را گريه كردم
نبودي در فراق شانه هايت/به هر خاكي رسيدم تكيه كردم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

گاهي مثل باران بايد باريد ، زندگي بخشيد، ‌طراوت داد
.
.
.
و رفت …

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

نگاهم ياد باران كرده امشب / مرا سر درگريبان كرده امشب
غم وفرياد من ازاين و آن نيست / دلم ياد رفيقان كرده امشب

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

مي شه بارون شد و صحرا رو عاشق كرد
مي شه آفتاب شد و فردا رو عاشق كرد
تو شبايي كه دريا رنگ غم داره
مي شه ماهي شد و شبا رو عاشق كرد
مي شه ماهي شد و دريا رو عاشق كرد

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

يك ساعت كه آفتاب بتابد ، خاطره آن همه شب هاي باراني از ياد ميرود
اين است حكايت آدم ها ، فراموشي

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

بگذار نگاهت را لمس كنم / عاشق حرير مخملي نگاهتم
باران نگاهت از ابر تنم ميريزد / ماه يادگار نيم رخ توست

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

در مهرباني همچون باران باش كه در ترنمش “علف هرز” و “گل سرخ” يكيست..

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

هم رازكويرم تب باران دارم. درسينه دلي شكسته پنهان دارم .
برگوشه سنگ قبرمن بنويسيد. من هرچه كه دارم ازرفيقان دارم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

ازميان كسانى كه براى دعاى باران به تپه ها مى روند تنها كسانى كه چتر با خود مى برند به كارشان ايمان دارند.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دلم همچو آسمان،پر از ابرهاي بارانيست،
اي كاش دلم امشب بگريد، شايد كه بغض عشق در چشمانم بشكند….

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

خدا روز بدون رنج، بدون خنده، بدون اندوه، وآفتاب بدون باران وعده نداده است

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

تو طراوت باران ، تو سخاوت زميني / تو كرانه هاي قلبم ، بهترين ، تو بهتريني

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

من شكستم تا تو را عاشق كنم / بعد من باران فقط آب است و بس
هر كه بعد از من سراغت را گرفت / زشت يا زيبا فقط خواب است و بس

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دوبيتي هاي من غم ميشمارند / رباعي هاي من نم ميشمارند
غزل هايم براي ديدن تو / قطره هاي باران را ميشمارند

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

بي تو هر شب عاشقي باراني ام / لاله پژمرده و زنداني ام
بي تو در كنج همه دلواپسي / بي تو من آغاز يك ويراني ام

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

هرگز براي عاشق شدن، به دنبال باران و بهار و بابونه نباش. گاهي در انتهاي خارهاي يك كاكتوس به غنچه اي مي رسي كه ماه را بر لبانت مي نشاند