باوفا! مهر تو اندر جان ماست

 زندگي بي دوستي زندان ماست

 كم بزن آتش دل بي تاب را

 ياد خوبت روز و شب مهمان ماست . . .

.

.

.

عاقبت از غم عشق تو ديوانه شدم / باده بر دست شدم راهي ميخانه شدم

 آن قدر حسرت ميخانه كشيدم كه ز شوق /  به تمناي شرابت همچو پيمانه شدم . . .

.

.

.

گفتي مسافري و من آنقدر عاشقم كه

سال هاست نماز دلم را شكسته ميخوانم . . .

.

.

.

متاسفانه توي قرن ۲۱ اسكل به كسي‌ گفته ميشه كه

قلبي پاك و بي گناه و مهربون داره

آدم فروش و نا رفيق نيست و از پشت خنجر نميزنه . . .

.

.

.

عشق بعضي وقت ها از درد دوري بهتر است/بي قرارم كرده و گفته صبوري بهتر است

توي قرآن خوانده ام ، يعقوب يادم داده است/دلبرت وقتي كنارت نيست ، كوري بهتر است  . . .

.

.

.

من شكستم تا تو را عاشق كنم

 بعد من باران فقط آب است و بس

 هر كه بعد از من سراغت را گرفت

 زشت يا زيبا فقط خوابست و بس . . .

.

.

.

تو را اي گل كماكان دوست دارم / به قدر ابر و باران دوست دارم

كجا باشي كجا باشم مهم نيست / تو را تا زنده هستم دوست دارم  . . .

.

.

.

اگر سرت رو روي سينه ام بگذاري

هيچ صدايي نخواهي شنيد …

قلبِ من طاقت اين همه خوشبختي رو نداره !

 

.

.

.

تبسم را فراموش نكن

لبخند بي هزينه ات گران ترين هديه است . . .

.

.

.

آنان كه بودنت را قدر نمي دانند

رفتنت را “نامردي” ميخوانند  . . .

.

.

.

مه شب مرغ دلم بر سر ديوار تو بود / ميپرد از قفس و عاشق ديدار تو بود

خبرت هست كه از خوبي خود بي خبري / به خدا خوبتر از خوبتر از خوبتري . . .

.

.

.

عجب رسمي ست رسم آدميزاد / كه دور افتاده را كم ميكنند ياد

كه دور افتاده حكم مرده دارد / كه خاك مرده را كي ميبرد باد . . .

.

.

.

اگر باشي محبت روزگاري تازه خواهد يافت / زمين در گردشش با تو مداري تازه خواهد يافت

دل من نيز با تو بعد از آن پاييز طولاني / دوباره چون گذشته نوبهاري تازه خواهد يافت. . .

.

.

.

ساقي و مطرب و مي جمله مهياست ولي

عيش بي يار نشود يار كجاست . . . ؟

.

.

.

من تنگ دلم يا كه جهان تنگ شده

تيره بصرم يا افق اين رنگ شده

گوش من بي حوصله بد ميشنود

يا ساز طبيعت خشن آهنگ شده . . .

.

.

.

بيچاره آسمان …

دلش به خورشيدى خوش است كه هر روز دورش ميزند . . .

.

.

.

زيبايي عشق به سكوت است نه فرياد ، پس با تمام سكوتم دوستت دارم . . .

.

.

.

سر به هوا نيستم اما هميشه چشم به آسمان دارم

حال عجيبي ست ديدن همان آسمان

كه شايد تو

دقايقي پيش به آن نگاه كرده اي . . .

.

.

.

بي انصاف اين گره با يك نگاه تو باز ميشد

تمام دندانهايم درد ميكند . . .

.

.

.

دلم با تو بود

تو ولي سرد شدي

آنقدر سرد كه به ناچار گرمايم را به تو بخشيدم

و تو به من تهمت سرد شدن زدي . . .

.

.

.

خانه هاي جدول زندگيم را دستان مهربانت يك به يك پر كرد

و رمز جدول چنين بود:

دوستم بدار . . .

.

.

.

هنوز هم…

 از بين كارهاي دنيا…

دل بستن به دلت بيشتر به دلم مي چسبد . . .

دسته ها : عاشقانه
پنج شنبه بیستم 11 1390

قصه عشقت را به بيگانگان نگو

چرا كه اين كلاغهاي غريب بر كلاه حصيري مترسك نيز آشيانه مي سازند . . .

.

.

.

تفاهم به معناي درك كردن نيست

بلكه به معناي توانايي تحمل تفاوتهاست . . .

.

.

.

جهان اول جاييست كه عكاسانش براي جايزه

از گرسنگان جهان سوم عكس مي گيرند . . .

.

.

.

متاسفانه توي قرن ۲۱ “اسكل” به كسي‌ گفته ميشه كه

قلبي پاك و بي گناه و مهربون داره،آدم فروش و نا رفيق نيست و از پشت خنجر نميزنه

.

.

.

تفنگ هاي پر براي شليك به مغزهاي پر ساخته شده اند

و مغزهاي خالي براي پر كردن اين تفنگها . . .

(نيچه)

.

.

.

شر با شر خاموش نمي شود چنان كه آتش با آتش

بلكه شر را خير فرو مي نشاند و آتش را آب  . . ..

.

.

.

دو بيگانه ي همدرد

از دو خويشِ بيدرد

با هم نزديك ترند . . .

(دكتر شريعتي)

.

.

.

پست ترين انسان كسي است كه راز دوران دوستي را به وقت كدورت فاش سازد . . .

 

.

.

.

آنان كه بودنت را قدر نمي دانند

رفتنت را “نامردي” ميخوانند  . . .

.

.

.

آنهايي كه درزندگيت نقشي داشته اند را دوست بدار

نه آنهايي كه برايت نقــش بازي كرده اند . . .

.

.

.

 فريب آرمش دروغين دنيا را نخوريم

 دنيا هيچگاه بدون طوفان نبوده است،

 آري ، دنيا جاي غريبي ست

اينجا حتي پسر نوح بودن بي فايده است

اگركه با نوح نباشي . . ..

.

.

.

نيمي از جهان، افرادي هستند كه چيزي براي گفتن دارند

و نمي توانند بگويند

و نيم ديگر افرادي هستند كه چيزي براي گفتن ندارند

ولي هميشه حرف ميزنند . . .

(رابرت فراست)

.

.

.

براي غلبه بر تاريكي ها ، سعي كنيد اول از همه، چراغ دلتان را روشن نگهداريد . . .

.

.

.

 فريب مشابهت روز و شب ها را نخوريم

 امروز، ديروز نيست

 و فردا امروز نمي شود  . . .

.

.

.

ما اغلب مدتها به درهايي كه شادي را برما بسته است

نگاه مي كنيم ولي هيچ گاه كسي را كه برايمان درهاي شادي را مي گشايد نمي بينيم . . .

.

.

.

بخاطر بسپاريم كه :

بخشنده از دست نمي دهد .

او همواره در حال بدست آوردن است . . .

.

.

.

به گذشتۀ خود هرگز نمي انديشم، مگر آنكه بخواهم از آن نتيجه اي بگيرم . . .

( جواهر لعل نهرو )

.

.

.

ايستادگي كن تا روشن بماني

شمع هاي افتاده خاموش مي شوند . . .

(احمد شاملو)

.

.

.

دوست خوب داشتن بهتر از تنهايي و تنهايي بهتر از با هر كس بودن است . . .

.

.

.

زندگي گره اي نيست كه در جستجوي گشودن آن باشيم

زندگي واقعيتي است كه بايد آن را تجربه كرد . . .

.

.

.

هر وقت داشتي يه ادمي رو تو ذهنت بزرگ مي كردي

جا واسه پشيموني هم بذار . . .

دسته ها : فلسفي
پنج شنبه بیستم 11 1390
X