باوفا! مهر تو اندر جان ماست
زندگي بي دوستي زندان ماست
كم بزن آتش دل بي تاب را
ياد خوبت روز و شب مهمان ماست . . .
.
.
.
عاقبت از غم عشق تو ديوانه شدم / باده بر دست شدم راهي ميخانه شدم
آن قدر حسرت ميخانه كشيدم كه ز شوق / به تمناي شرابت همچو پيمانه شدم . . .
.
.
.
گفتي مسافري و من آنقدر عاشقم كه
سال هاست نماز دلم را شكسته ميخوانم . . .
.
.
.
متاسفانه توي قرن ۲۱ اسكل به كسي گفته ميشه كه
قلبي پاك و بي گناه و مهربون داره
آدم فروش و نا رفيق نيست و از پشت خنجر نميزنه . . .
.
.
.
عشق بعضي وقت ها از درد دوري بهتر است/بي قرارم كرده و گفته صبوري بهتر است
توي قرآن خوانده ام ، يعقوب يادم داده است/دلبرت وقتي كنارت نيست ، كوري بهتر است . . .
.
.
.
من شكستم تا تو را عاشق كنم
بعد من باران فقط آب است و بس
هر كه بعد از من سراغت را گرفت
زشت يا زيبا فقط خوابست و بس . . .
.
.
.
تو را اي گل كماكان دوست دارم / به قدر ابر و باران دوست دارم
كجا باشي كجا باشم مهم نيست / تو را تا زنده هستم دوست دارم . . .
.
.
.
اگر سرت رو روي سينه ام بگذاري
هيچ صدايي نخواهي شنيد …
قلبِ من طاقت اين همه خوشبختي رو نداره !
.
.
.
تبسم را فراموش نكن
لبخند بي هزينه ات گران ترين هديه است . . .
.
.
.
آنان كه بودنت را قدر نمي دانند
رفتنت را “نامردي” ميخوانند . . .
.
.
.
مه شب مرغ دلم بر سر ديوار تو بود / ميپرد از قفس و عاشق ديدار تو بود
خبرت هست كه از خوبي خود بي خبري / به خدا خوبتر از خوبتر از خوبتري . . .
.
.
.
عجب رسمي ست رسم آدميزاد / كه دور افتاده را كم ميكنند ياد
كه دور افتاده حكم مرده دارد / كه خاك مرده را كي ميبرد باد . . .
.
.
.
اگر باشي محبت روزگاري تازه خواهد يافت / زمين در گردشش با تو مداري تازه خواهد يافت
دل من نيز با تو بعد از آن پاييز طولاني / دوباره چون گذشته نوبهاري تازه خواهد يافت. . .
.
.
.
ساقي و مطرب و مي جمله مهياست ولي
عيش بي يار نشود يار كجاست . . . ؟
.
.
.
من تنگ دلم يا كه جهان تنگ شده
تيره بصرم يا افق اين رنگ شده
گوش من بي حوصله بد ميشنود
يا ساز طبيعت خشن آهنگ شده . . .
.
.
.
بيچاره آسمان …
دلش به خورشيدى خوش است كه هر روز دورش ميزند . . .
.
.
.
زيبايي عشق به سكوت است نه فرياد ، پس با تمام سكوتم دوستت دارم . . .
.
.
.
سر به هوا نيستم اما هميشه چشم به آسمان دارم
حال عجيبي ست ديدن همان آسمان
كه شايد تو
دقايقي پيش به آن نگاه كرده اي . . .
.
.
.
بي انصاف اين گره با يك نگاه تو باز ميشد
تمام دندانهايم درد ميكند . . .
.
.
.
دلم با تو بود
تو ولي سرد شدي
آنقدر سرد كه به ناچار گرمايم را به تو بخشيدم
و تو به من تهمت سرد شدن زدي . . .
.
.
.
خانه هاي جدول زندگيم را دستان مهربانت يك به يك پر كرد
و رمز جدول چنين بود:
دوستم بدار . . .
.
.
.
هنوز هم…
از بين كارهاي دنيا…
دل بستن به دلت بيشتر به دلم مي چسبد . . .
قصه عشقت را به بيگانگان نگو
چرا كه اين كلاغهاي غريب بر كلاه حصيري مترسك نيز آشيانه مي سازند . . .
.
.
.
تفاهم به معناي درك كردن نيست
بلكه به معناي توانايي تحمل تفاوتهاست . . .
.
.
.
جهان اول جاييست كه عكاسانش براي جايزه
از گرسنگان جهان سوم عكس مي گيرند . . .
.
.
.
متاسفانه توي قرن ۲۱ “اسكل” به كسي گفته ميشه كه
قلبي پاك و بي گناه و مهربون داره،آدم فروش و نا رفيق نيست و از پشت خنجر نميزنه
.
.
.
تفنگ هاي پر براي شليك به مغزهاي پر ساخته شده اند
و مغزهاي خالي براي پر كردن اين تفنگها . . .
(نيچه)
.
.
.
شر با شر خاموش نمي شود چنان كه آتش با آتش
بلكه شر را خير فرو مي نشاند و آتش را آب . . ..
.
.
.
دو بيگانه ي همدرد
از دو خويشِ بيدرد
با هم نزديك ترند . . .
(دكتر شريعتي)
.
.
.
پست ترين انسان كسي است كه راز دوران دوستي را به وقت كدورت فاش سازد . . .
.
.
.
آنان كه بودنت را قدر نمي دانند
رفتنت را “نامردي” ميخوانند . . .
.
.
.
آنهايي كه درزندگيت نقشي داشته اند را دوست بدار
نه آنهايي كه برايت نقــش بازي كرده اند . . .
.
.
.
فريب آرمش دروغين دنيا را نخوريم
دنيا هيچگاه بدون طوفان نبوده است،
آري ، دنيا جاي غريبي ست
اينجا حتي پسر نوح بودن بي فايده است
اگركه با نوح نباشي . . ..
.
.
.
نيمي از جهان، افرادي هستند كه چيزي براي گفتن دارند
و نمي توانند بگويند
و نيم ديگر افرادي هستند كه چيزي براي گفتن ندارند
ولي هميشه حرف ميزنند . . .
(رابرت فراست)
.
.
.
براي غلبه بر تاريكي ها ، سعي كنيد اول از همه، چراغ دلتان را روشن نگهداريد . . .
.
.
.
فريب مشابهت روز و شب ها را نخوريم
امروز، ديروز نيست
و فردا امروز نمي شود . . .
.
.
.
ما اغلب مدتها به درهايي كه شادي را برما بسته است
نگاه مي كنيم ولي هيچ گاه كسي را كه برايمان درهاي شادي را مي گشايد نمي بينيم . . .
.
.
.
بخاطر بسپاريم كه :
بخشنده از دست نمي دهد .
او همواره در حال بدست آوردن است . . .
.
.
.
به گذشتۀ خود هرگز نمي انديشم، مگر آنكه بخواهم از آن نتيجه اي بگيرم . . .
( جواهر لعل نهرو )
.
.
.
ايستادگي كن تا روشن بماني
شمع هاي افتاده خاموش مي شوند . . .
(احمد شاملو)
.
.
.
دوست خوب داشتن بهتر از تنهايي و تنهايي بهتر از با هر كس بودن است . . .
.
.
.
زندگي گره اي نيست كه در جستجوي گشودن آن باشيم
زندگي واقعيتي است كه بايد آن را تجربه كرد . . .
.
.
.
هر وقت داشتي يه ادمي رو تو ذهنت بزرگ مي كردي
جا واسه پشيموني هم بذار . . .